Van
iemand waarvan men zegt dat hij eenvoudig is, wordt vaak gedacht dat
hij onnozel is, zwak van geest of minder ontwikkeld. Maar wat mij
betreft heeft eenvoudig zijn een andere betekenis. Eenvoudig zijn is
mijn inziens hetzelfde als gewoon zijn en gewoon zijn houdt in
ongekunsteld zijn. Op geen enkele manier proberen je anders voor te
doen als je bent. Eenvoudige mensen hebben geen enkele behoefte om
iemand anders te worden of te zijn. Ze zijn aards, echt, en bezitten
daarom een hoog gehalte aan eigenwaarde omdat ze zichzelf waarderen
zoals ze van nature zijn. Er is geen enkel verlangen om daar ook maar
iets aan toe te voegen, het is goed zoals het is. Overigens als je
denkt gewoon te kunnen worden, heb je het mis. Want gewoon kun je
niet worden, je bent het namelijk al. Het is alleen mogelijk om
buitengewoon te worden en door buitengewoon te worden verlies je dat
wat je al bent. Dus als je probeert iemand te worden is dat verspilde
energie, want je bent die iemand al. Je bent geboren zoals je bent en
je kunt niet tegen je eigen aard ingaan. Je kunt met geen
mogelijkheid iemand anders worden dan wie je bent. Alles wat je
tracht te verwerven kan je ook weer kwijtraken, maar wat je bent
blijft. Niemand is er ooit in geslaagd iemand anders te worden dan
die men is. Je bent uniek, je zult nergens een duplicaat van jezelf
aantreffen. Zo iemand als jij heeft nooit bestaan en zal ook nooit
bestaan. Als je eenvoudig bent kan niemand je op een of andere manier
uitbuiten, niemand kan zeggen dat er iets mis met je is. Ook
schuldgevoelens bij je oproepen of je in een bepaalde richting
manoeuvreren die niet de jouwe is, is niet mogelijk. Als je aan je
eenvoud voorbij gaat wordt je ongelukkig omdat je probeert iets te
doen wat simpelweg niet gedaan kan worden.