Liefde
wordt over het algemeen in verband gebracht met het in relatie zijn
met een partner. Maar dat is persoonlijke liefde. De liefde waar ik
het hier over wil hebben is als je in relatie bent met jezelf en de
omgeving. Wat het tegenovergestelde is van liefde tussen twee mensen,
die gewoonlijk totaal in elkaar opgaan en hierdoor net als het gros
van de mensen afgesneden zijn van de omgeving. De meeste mensen leven
op een eilandje, geisoleerd, 'kom niet op of aan mijn eilandje'. We
hebben ons opgesplitst in een Ik met mijn belangen tegenover een jij
met jouw belangen. Dit afgescheiden zijn is een poging om de waarheid
over onszelf en de wereld te ontkennen. De waarheid is echter dat we
per definitie of we nou willen of niet met elkaar verbonden zijn. Er
is zelfs geen vorm van bestaan mogelijk die losstaat van andere
bestaansvormen.Als
we dat beseffen waarom zullen we dan nog andere mensen uitbuiten,
uitsluiten of manipuleren, als we dat uiteindelijk onszelf aandoen?
Waarom zullen we ons dan nog verschuilen achter hoge muren? Waarom
zullen we ons dan nog beter voordoen als we zijn? Waar tegen zouden
we ons dan nog moeten beschermen? Waarom zullen we dan nog doorgaan
met de aarde te plunderen en te vervuilen als we daarmee onszelf
vervuilen? Waarom zullen we uberhaupt de relatie die we met iedereen
en alles hebben nog langer ontkennen? Vanuit dit perspectief gezien
is het allemaal verspilde energie.Dit
brengt ons van liefdeloosheid jegens onze medemens en de natuur naar
een liefdesrelatie met iedereen en alles. Om dit tot uitdrukking te
brengen, hoef je alleen maar je hart te openen en als je je hart
opent, open je ook het hart van iedereen. Iemand met een 'open hart'
is vrij van afgunst, jalouzie, hebzucht of agressie. Een liefdevol
mens straalt warmte en levensvreugde uit, heeft gevoel voor
schoonheid, is behulpzaam en begrijpend, kan zichzelf op de
achtergrond houden en is blij met het succes van anderen.