Onze
ademhaling is onmiskenbaar verbonden met onze emotionele toestand.
Als we ons blij voelen ademen we die energie verder naar binnen in,
waardoor die blijheid tot ons komt. Bij het uitademen komt de
blijheid weer naar buiten en kunnen we er expressie aan geven door
b.v. te gaan zingen. Emoties hebben van nature een opwaartse
beweging: ik voelde vreugde in me opkomen, er kwam verdriet naar
boven, er kwam angst omhoog. De natuurlijke beweging van een emotie
is om hem diep in te ademen, te doorleven, te verwerken en met een
krachtige uitademing weer omhoog en naar buiten te brengen. Adem en
emoties hebben direct verband met elkaar. We halen verlicht adem,
luisteren ademloos, zuchten uit wanhoop en stikken van woede. Emoties
beinvloeden de ademhaling en de ademhaling beinvloed emoties. Bij een
volledige inademing kunnen we emoties goed doorvoelen. Als we dat
gevoel af willen zwakken doen we dat door de inademing zo klein
mogelijk te maken. Bij een volledige uitademing kun je uiting geven
aan emoties. Als je niet wilt huilen, geen angst wilt voelen, niet
boos wilt worden, dan doe je dat door de uitademing vast te houden.
Emoties zijn natuurlijk.Zonder diep te ademen kunnen we niet echt
huilen of onze woede de vrije loop geven. Als we niet hijgen kunnen
we geen volledig orgasme krijgen. Overigens heb ik het hier alleen
over als we geen zeggenschap meer hebben over onze emoties vanwege
het onderdrukken van de ademhaling. Dus dat je niet denkt dat ik hier
een pleidooi houdt voor het ongelegitimeerd naar buiten brengen van
emoties. Ik zeg dat omdat in 'therapieland' vaak een beeld bestaat
van een natuurlijke ongeremde persoonlijkheid. Wat mij betreft is dat
een misverstand. De natuur in ons heeft soms ook leiding nodig. Wij
hebben ook het vermogen ontwikkeld om het uiten van emoties even uit
te stellen.. Uitstellen is net zo natuurlijk als het uiten er van.
Met dit vermogen op zak hebben we de mogelijkheid ons steeds af te
vragen wanneer uiting van emoties wel of niet gepast is. Hierdoor
zijn we in staat ten alle tijden deel te nemen aan het sociale
verkeer
